Vooraf bepaald overheadtarief

Vooraf bepaalde definitie van overheadtarief

Het vooraf bepaalde overheadtarief is de verhouding tussen de geschatte overheadkosten en de geschatte toe te rekenen eenheden en wordt gebruikt voor de toerekening van kosten over de kostenplaatsen en kan een vast, variabel of semi-variabel van aard zijn. Het wordt bepaald vóór het begin van enig boekjaar om het activiteitenniveau en de hoeveelheid overhead die nodig is om dit toe te wijzen, te schatten. In een later stadium, wanneer de werkelijke kosten bekend zijn, wordt het verschil tussen de toegerekende overhead en de werkelijke kosten gecorrigeerd. Overheadkosten worden verdeeld op basis van de verdeling.

Soorten vooraf bepaalde overheadkosten

1. Vaste vooraf bepaalde overhead: dit zijn vaste kosten die worden gemaakt voor een bepaalde periode met een bepaald niveau van output geproduceerd met een bepaalde input.
2. Semi-variabele vooraf bepaalde overhead: het bevat zowel variabele als vaste componenten. Daarom kunnen sommige delen van de kosten worden geïdentificeerd en andere niet vanwege de variabele aard ervan.
3. Variabele vooraf bepaalde overhead: het is afhankelijk van de activiteit, het is erg moeilijk te identificeren, maar door de trends uit het verleden te bestuderen, proberen de experts de variabele vooraf bepaalde overhead te voorspellen.
4. Enkele vooraf bepaalde overhead: deze wordt berekend met behulp van enkelvoudige verdeelgrondslagen. Het is nuttiger in het geval van kleine bedrijven waar er minder transacties zijn. Dit soort tarieven wordt over het algemeen bepaald door de trends uit het verleden van het bedrijf te volgen.
5. Meerdere vooraf bepaalde overheadkosten: dit type vooraf bepaald tarief wordt gebruikt voor grote bedrijven waar het terugvorderingspercentage afhankelijk is van meerdere toewijzingsgrondslagen. Er zijn enorme transacties betrokken bij een enkele eenheid. Daarom wordt het enigszins moeilijk om het tarief te vinden, hoewel is gebleken dat de meerdere vooraf bepaalde overheadtarieven nauwkeuriger en prominenter zijn.

Formule

De overheadkosten kunnen materiaal, arbeid, productie, verkoop en distributie zijn.

We kunnen vooraf bepaalde overhead voor materiaal berekenen met behulp van toe te wijzen eenheden. Voor arbeid kunnen we gewerkte arbeidsuren gebruiken, en voor het berekenen van overhead voor de winkelafdeling kunnen we de hoeveelheid te gebruiken materiaal gebruiken.

Voorbeeld

In een bedrijf wil het management de vooraf bepaalde overhead berekenen zodat ze een bepaald bedrag kunnen reserveren voor de toerekening van een kostendrager. Ze gebruiken arbeidsuren voor de verdeling van de productiekosten. De productiekosten voor het jaar zijn berekend als $ 50.000. De arbeidsuren worden door het bedrijf geschat op 10.000 uur. Het wordt berekend volgens de trends uit het verleden van het bedrijf.

Daarom krijgen we door de bovenstaande formule te gebruiken,

• Vooraf bepaalde overheadtariefformule = 50000/10000 uur
• = $ 5 / arbeidsuren.

Deze zijn achterhaald aan de hand van aannames en zijn niet nauwkeurig. De verschillen die ontstaan ​​tussen de werkelijke overhead en de geschatte vooraf bepaalde overhead worden elk jaareinde vastgesteld en aangepast. De aangepaste overhead staat bekend als over- of onderherstel van overhead.

Voordelen

• Het vooraf bepaalde overheadtarief helpt bij het bepalen van de overhead die nodig is voor de specifieke kostenplaats, en er wordt ook een schatting voor gegeven aan het management.
• Het helpt bij de toewijzing van de overhead door het recuperatiepercentage van de overhead te berekenen als de toewijzingsgrondslagen bekend zijn.
• Het voordeel is dat het management een duidelijk idee krijgt over de overheadkosten, of deze nu vast of variabel is, en hoeveel deze moet worden verdeeld. Het is een grote hulp voor het management bij de financiële planning.
• Het wordt berekend aan het begin van het jaar en het verschil wordt aan het einde van het jaar aangepast. Alle aannames zijn gebaseerd op trends en analyses uit het verleden.

Nadelen

• Het mechanisme dat wordt gebruikt om het vooraf bepaalde overheadtarief te berekenen, is een veronderstelling die is gebaseerd op en daarom beweren veel kostenadviseurs en financiële analisten dat het niet realistisch is en daarom niet de basis mag zijn voor enige toerekening van overheadkosten.
• Het verschil tussen geschatte en werkelijke overhead wordt in de boeken gecorrigeerd als onder- of bovenherstel van overhead. Het is een gezond boekhoudbeleid, maar het verstoort ook de winst / het verlies in de boekhouding door de aangebrachte aanpassingen.
• De voorraadactiva worden ook aangepast omdat de overheadkosten van over- en onder-herstel ook het voorraadniveau verstoren.
• Het blijkt dat de trends uit het verleden die de bedrijven doorgaans gebruiken om de toewijzingsgrondslagen te achterhalen, niet nauwkeurig zijn. De aanpassing met betrekking tot inflatie in de markt wordt doorgaans niet opgevangen. Daarom kan het toewijzingspercentage niet als nauwkeurig worden beschouwd.

Beperkingen

• De overhead wordt bepaald op basis van bepaalde aannames met betrekking tot het verleden, die soms onnauwkeurig kunnen zijn.
• Het toerekeningspercentage wordt berekend op basis van de toerekeningsgrondslagen, die doorgaans door het management worden bepaald; deze aannames kunnen onjuist zijn.
• Het kan de winst van de organisatie verstoren doordat de aanpassingen aan het einde van het jaar plaatsvinden.

Gevolgtrekking

De vooraf bepaalde overhead wordt aan het begin van het jaar bepaald. Een grote organisatie gebruikt meerdere vooraf bepaalde tarieven voor overheadkosten voor de toerekening van haar uitgaven aan de kostenplaatsen. Kleine organisaties met kleine budgetten kunnen het zich echter niet veroorloven om meerdere vooraf bepaalde mechanismen voor overheadtoewijzing te hebben, aangezien experts nodig zijn om hetzelfde te bepalen. Het recuperatiepercentage van één tarief wordt als ongepast beschouwd, maar kan soms maximale correcte resultaten opleveren.

Het helpt het management om de uitgaven over zijn kostenplaatsen te verdelen. Zo krijgt de organisatie een duidelijk beeld van de toegerekende uitgaven en de verwachte winsten gedurende het jaar. Het concept van vooraf bepaalde overhead is gebaseerd op de aanname dat de overhead constant blijft en de productiewaarde hiervan afhankelijk is. Het helpt om de scheiding van de kosten naar hun respectieve kostenplaatsen te verbeteren, waardoor het een hulpmiddel wordt als het op de juiste manier door de organisatie wordt gebruikt en als de berekeningen correct zijn na het nemen van enigszins nauwkeurige aannames.