Wat is break-even point in accounting?
Break-evenpunt in de boekhouding verwijst naar het punt of activiteitsniveau waarop het verkoop- of omzetvolume precies gelijk is aan de totale uitgaven. Met andere woorden, het break-evenpunt is dat het activiteitsniveau waarop er geen winst of verlies is en de totale kosten en totale inkomsten van het bedrijf gelijk zijn.
Het is dat niveau van bedrijfsactiviteit waarbij de verkoop net voldoende is om de totale kosten te dekken, die zowel vaste als variabele kosten omvat. Het break-evenpunt fungeert ook als een essentieel niveau dat een bedrijf moet bereiken voordat het winst kan maken. Het break-evenpunt van de boekhouding kan op verschillende manieren worden berekend.
Break-even-puntformule
Een andere formule om het break-evenpunt in de boekhouding te berekenen
Belang van break-even point in accounting
Om het belang achter het break-evenpunt in de boekhouding te begrijpen, is het van het grootste belang om de classificatie van kosten te begrijpen. De kosten worden geclassificeerd als vaste kosten of variabele kosten.
- Vaste kosten zijn onafhankelijk van het verkoopniveau en hebben een vast karakter. Enkele van de populaire voorbeelden zijn huur, verzekering, enz.
- Variabele kosten zijn er een die rechtstreeks verband houdt met het verkoopniveau. Voorbeelden zijn onder meer commissies etc.
Scheiding van kosten in “Variabele kosten” en “Vaste kosten” en hun relatie met omzet en winst is essentieel bij het uitvoeren van de break-even-puntanalyse. Door de kosten te scheiden in vast en variabel, kan een bedrijf de verzonken kosten in de natuur (vaste kosten) vaststellen en zal dit niet rechtstreeks door de verkoop worden beïnvloed. Ten tweede kan een bedrijf, zodra het de verhouding tussen variabele kosten en omzet heeft geverifieerd, strategieën implementeren die kunnen resulteren in kostenefficiëntie, wat opnieuw resulteert in een beter kostenbeheer en meer winst.
Breakeven Point Analysis helpt bedrijven de kostenstructuur te begrijpen ten opzichte van de verkoopopbrengsten en hoe deze wordt beïnvloed als de omzet verandert. Het helpt hen om het break-evenpunt te bepalen voor verschillende verkoopvolumes en kostenstructuren. Met deze informatie kan het management de algehele prestatie beter begrijpen en beslissen welke eenheden het moet verkopen om break-even of om een bepaald winstniveau te behalen.
Voorbeeld
Laten we de break-even-analyse in de boekhouding begrijpen aan de hand van een voorbeeld:
Crave Limited is onlangs begonnen met het maken van tafelfans. Het management van het bedrijf is geïnteresseerd in het break-evenpunt waarop er geen winst / verlies zal zijn. Hieronder staan de details met betrekking tot de gemaakte kosten:
Dus, eerst het aantal verkochte eenheden door Crave limited:
Het aantal verkochte eenheden door Crave Limited is:
Nu moeten we de variabele kosten per eenheid berekenen
Variabele kosten per eenheid zijn:
Nu moeten we de bijdrage per eenheid vinden, dwz = verkoopprijs per eenheid - variabele kosten per eenheid
Bijdragende marge per eenheid zal zijn:
Nu, eindelijk, het break-evenpunt vinden door de formule = (vaste kosten / contributiemarge per eenheid) te gebruiken
De Break-Even Point-formule is:
Dus Crave beperkte behoefte om 1000 stuks elektrische tafelventilatoren te verkopen om break-even te draaien tegen de huidige kostenstructuur. Op dit break-even punt van 1000 eenheden zal Crave Limited erin slagen zowel de vaste als de variabele kosten van het bedrijf te dekken. Onder het break-evenpunt van 1000 eenheden zal Crave Limited op nettobasis verliezen lijden als dezelfde kostenstructuur bestaat.
Hier is het essentieel om te begrijpen dat de vaste kosten (in dit geval $ 60000) constant zijn en niet variëren met het niveau van verkoopopbrengsten gegenereerd door Crave Limited. Dus zodra Crave Limited erin slaagt om break-even punt te halen, zal alle verkopen boven dat niveau leiden tot winst, aangezien het overschot aan verkopen boven variabele kosten een positieve waarde zal zijn, aangezien vaste kosten al volledig door Crave Limited zijn geabsorbeerd bij het bereiken van de Break-even verkoopniveau.
Voordelen
- Een van de meest cruciale en belangrijkste voordelen van het break-evenpunt in de boekhouding is de eenvoud van de berekening en het helpen van het bedrijf bij het bepalen van het aantal eenheden dat moet worden verkocht aan break-even, dwz geen winst, geen verlies.
- Het helpt bij het begrijpen van de kostenstructuur, dwz de verhouding tussen vaste kosten en variabele kosten. Omdat vaste kosten niet gemakkelijk veranderen, helpt het bedrijfseigenaren maatregelen te nemen om de variabele kosten te beheersen zonder zich te concentreren op de totale kosten.
- Het is essentieel voor prognoses, langetermijnplanning, groei en stabiliteit van het bedrijf.
Nadelen
- De grootste tekortkoming van break-evenpoint in boekhoudkundige analyse ligt in de aard van de aanname, die inhoudt dat de vaste kosten constant blijven en dat variabele kosten evenredig variëren met het verkoopniveau, wat in het praktijkscenario misschien niet het geval is.
- Het veronderstelt dat de kosten ofwel vast ofwel variabel zijn; In werkelijkheid zijn sommige uitgaven echter semi-vast van aard. Voorbeeld Telefoonkosten bestaan uit een vast maandelijks bedrag en een variabel tarief op basis van het aantal gevoerde gesprekken.
Gevolgtrekking
Het is voor elk bedrijf moeilijk om nauwkeurig het verwachte verkoopvolume te bepalen. Dergelijke beslissingen zijn meestal gebaseerd op schattingen uit het verleden en marktonderzoek met betrekking tot de vraag naar producten die door het bedrijf worden aangeboden. Aan de andere kant zijn de bedrijfskosten, met name de vaste kosten van een bedrijf, vast van aard, die in elk geval niet door het bedrijf kunnen worden terugverdiend en verzonken in de natuur. De BEP-formule in de boekhouding helpt bij het overbruggen van deze kloof door bedrijven in staat te stellen te bepalen hoeveel ze moeten verkopen om kostendekkend te zijn, dwz geen winst, geen verlies. Het is een belangrijk management accounting concept dat continu door het bedrijfsleven wordt gebruikt om niet alleen het break-evenverkoopniveau te bepalen, maar ook om de kosten ervan te optimaliseren. Zodra een bedrijf zijn break-evenpoint kent,het kan inspanningen leveren door het bedrag van zijn vaste kosten te verlagen of door zijn contributiemarge te verhogen, wat kan worden bereikt door een groter deel van producten met een hoge contributiemarge te verkopen.
