Afhankelijkheidsverhouding

Afhankelijkheidsratio Definitie

Afhankelijkheidsratio wordt gedefinieerd als de verhouding tussen de bevolking bestaande uit de leeftijdsgroep die bestaat uit mensen in de niet-werkende leeftijd en de bevolking die de groep in de werkende leeftijd omvat. Soms wordt het ook wel de totale afhankelijkheidsratio genoemd. De leeftijdsgroep genoemd in de definitie van afhankelijkheidsratio wordt algemeen beschouwd als:

• Arbeidsleeftijd: 15 tot 64 jaar
• Niet-werkende leeftijd: nul tot 14 jaar en 65 jaar en ouder

Afhankelijk van de gegevenssteekproef kunnen deze leeftijdsgroepen variëren. Het is bijvoorbeeld mogelijk dat in een land mensen onder de 18 jaar niet mogen werken. In dat geval wordt de leeftijdsgroep van 15 tot 18 jaar ook als niet-werkende leeftijd aangemerkt.

Soorten

Afhankelijk van de leeftijdsgroepen kan deze verhouding worden ingedeeld in twee delen: Jeugd en Ouderen. De jongerenratio is alleen gericht op personen onder de 15 jaar, terwijl de afhankelijkheidsratio van ouderen alleen de personen van 65 jaar of ouder omvat.

Formule afhankelijkheidsratio

Hieronder volgt de formule van de afhankelijkheidsratio.

Naarmate de bevolking ouder wordt, nemen de behoeften van de bevolking als geheel toe en neemt de druk op de bevolking in de werkende leeftijd toe.

• Hoge afhankelijkheid (zeg boven '1'): het geeft aan dat mensen die tot de groep in de werkende leeftijd behoren en de hele economie onder druk staan, aangezien ze de vergrijzende bevolking moeten ondersteunen.
• Lage afhankelijkheid  (zeg onder '1'): het is gunstig voor de economie aangezien de bevolking in de werkende leeftijd in de meerderheid is.

Voorbeeld van afhankelijkheidsratio

Stel dat een land een bevolking heeft van 1.000 mensen die als volgt naar leeftijd zijn ingedeeld:

Dus de afhankelijkheidsratio zal zijn -

• = (250 + 250) / 500
• = 1

Interpretatie

Hier is de grafiek van de website van de Wereldbank die de wereldwijde trend van afhankelijkheidsratio beschrijft.

Bron: Wereldbank

Het laat zien hoe de ratio in de loop van de jaren tot 2015 is afgenomen, wat aangeeft dat de leeftijdsclassificatie van de wereldbevolking een aanvulling is geweest op de wereldwijde economische groei. De trend lijkt echter vanaf 2015 te veranderen, aangezien de grafiek een stijgende lijn begint te vertonen. Het geeft aan dat het aandeel van de werkende leeftijdsgroep zal afnemen en de last voor deze groep zal toenemen.

Evenzo is hier de tabel met de afhankelijkheidsratio's van verschillende landen (beste en slechtste):

Beide tabellen geven duidelijk aan hoe het aandeel van de bevolking van de werkende leeftijd in de totale bevolking van het land de economie kan beïnvloeden.

Alle landen in de top 5 (laagste afhankelijkheidsratio): Qatar, Bahrein, Verenigde Arabische Emiraten, de Maldiven en Singapore zijn ofwel economisch ontwikkeld of zijn de opkomende economieën van de wereld. Aan de andere kant, wanneer we de onderste 5 landen (hoogste afhankelijkheidsratio) beschouwen als per ratio, doen alle vijf landen het economisch niet goed, behalve Nigeria.

Toepassingen

Het classificeert de bevolking in werkende en niet-werkende leeftijd, wat het gemakkelijker maakt om rekening te houden met degenen die het vermogen hebben om hun inkomen te verdienen en degenen die dat niet hebben of 'waarschijnlijk' niet verdienen.

Voor economische analyse:

• Het helpt bij het analyseren van de verschuiving in de bevolking
• Het helpt ook om de werkgelegenheidstrends te begrijpen alsof we de arbeidsparticipatie van het land moeten berekenen, we zouden alleen de bevolking in de werkende leeftijd moeten beschouwen

Voor het beheer van het overheidsbeleid door de regeringen:

• Het helpt de overheid bij het beleidsbeheer, want als de afhankelijkheidsratio toeneemt, moet de overheid mogelijk de belastingen verhogen die aan de groep in de werkende leeftijd zijn onderworpen, zoals inkomstenbelasting
• De overheid moet mogelijk ook subsidies verstrekken voor de dagelijkse behoeften om de uitgaven van de niet-verdienende leeftijdsgroep te compenseren
• Afhankelijkheidsratio kan ook helpen bij het ontwikkelen van beleid voor milieu en infrastructuur, omdat de groep in de werkende leeftijd een grotere impact zal hebben op het milieu en de vraag naar betere infrastructuur ook groter zal zijn

Beperkingen

• De vergelijking van de afhankelijkheidsratio tussen de landen geeft mogelijk geen nauwkeurig overzicht omdat verschillende landen verschillende regels hebben met betrekking tot de minimumleeftijd die het individu moet bereiken voordat hij / zij begint te werken en ook de regelgeving met betrekking tot de pensioenleeftijd voor verschillende banen.
• Afhankelijk van de cultuur van het land, kunnen individuen eerder beginnen met verdienen om onafhankelijk te worden. Ook kunnen sommige mensen hun pensionering over een paar jaar uitstellen.
• Een deel van de bevolking in de werkende leeftijd heeft misschien geen baan vanwege andere factoren, zoals nog aan het studeren, ziekte of een handicap

Gevolgtrekking

Na de voordelen en beperkingen van de afhankelijkheidsratio te hebben overwogen, kan worden geconcludeerd dat het een nuttige indicator is om de economische situatie van het land te begrijpen. Het omvat echter meerdere aannames:

• Ten eerste verdienen alleen mensen in de leeftijdscategorie 15-64 jaar. En elk individu in die leeftijdsgroep verdient en draagt ​​bij aan de economie
• Ten tweede verdient niemand in de leeftijdsgroep jonger dan 15 jaar of ouder dan 65 jaar

Beide aannames zijn erg onrealistisch en daarom is het belangrijk dat we bij het maken van enige gevolgtrekking uit de afhankelijkheidsratio ook rekening houden met de arbeidsparticipatie van deze leeftijdsgroepen.

Deze ratio mag dus niet worden gebruikt als een op zichzelf staand instrument om de economische situatie van het land te analyseren. Het moet ook worden aangevuld met andere statistieken die een overzicht geven van de economische afhankelijkheid van de bevolking.