Mutual Fund vs Hedge Fund

Verschil tussen beleggingsfonds en hedgefonds

Zowel de onderlinge fondsen als de hedgefondsen zijn de investeringsfondsen waarbij onderlinge fondsen de fondsen zijn die beschikbaar zijn voor het doel van de investering aan het publiek en die dagelijks mogen worden verhandeld, terwijl in het geval van hedgefondsinvesteringen alleen door de geaccrediteerde investeerders zijn toegestaan.

Elk individu of elke organisatie wil dat hun geld in hoog tempo groeit, waarvoor ze moeten investeren. Er bestaat een verscheidenheid aan beleggingen, sommige bieden een hoger rendement, maar moeten mogelijk grotere risico's dragen en vice versa. In dit verband zullen we de investeringsopties met betrekking tot onderlinge fondsen en hedgefondsen doornemen met de belangrijkste verschillen daartussen.

Beide fondsen zijn een investeringsvehikel dat geld van verschillende investeerders zal bundelen met als doel ze in een korte tijd en evenredig risiconiveau te vermenigvuldigen, afhankelijk van de bereidheid van de investeerders. Beide fondsen worden beheerd door een professionele fondsbeheerder.

Laten we elk van de opties in detail begrijpen met de verschillen -

    Wat zijn beleggingsfondsen?

    Een beleggingsfonds is een investeringsvehikel dat geld van meerdere investeerders bundelt om effecten te kopen. Deze fondsen zijn over het algemeen risicomijdend van aard en richten zich op de regelmatige toename van de investeringen op de aandelenmarkt. Ze worden gereguleerd door de beurzen en daarom is het voor hen verplicht een prospectus uit te geven waarin de doelstellingen van het fonds en de strategieën die door hen moeten worden geïmplementeerd, duidelijk worden vermeld. Dienovereenkomstig moeten ze zich aan hetzelfde houden, wat op zijn beurt het vertrouwen bij de investeerders zal wekken.

    Particuliere beleggers die beperkte besparingen voor beleggingsdoeleinden hebben, worden op hun beurt geneigd tot dit beleggingsgebied. Dergelijke fondsen bieden een beperkt rendement, maar bieden op hun beurt meer zekerheid in de hoofdinvestering die is gedaan. De fondsen worden beheerd door een professionele fondsbeheerder die de fondsen moet beheren binnen de limieten van het prospectus en het rendement moet maximaliseren binnen de ambits van de wet. Het is niet verplicht voor de fondsbeheerder om zijn persoonlijke investering op te nemen. Enkele van de andere belangrijke voordelen van onderlinge fondsen zijn:

    • Meer diversificatie naar veel effecten, wat op zijn beurt het concentratierisico verkleint
    • Transparantie en eenvoudige vergelijking door middel van jaarverslagen en periodieke mededelingen over de prestaties
    • De mogelijkheid om te investeren in gebieden die grotendeels beschikbaar zijn voor grote investeerders, bijvoorbeeld investeringen in buitenlandse markten die mogelijk niet direct toegankelijk zijn voor individuele investeerders.
    • Open-end beleggingsfondsen kunnen dagelijks liquiditeit bieden, aangezien de aandelen van de fondsen kunnen worden verkocht tegen een prijs die gelijk is aan de NIW van het fonds.

    Ondanks een aantal voordelen, zijn er enkele nadelen waarmee u rekening moet houden:

    • Voorspelbaarheid van inkomen kan niet worden gemeten
    • De kans om het fonds aan te passen is relatief minder
    • Aangezien het fonds zich moet houden aan de doelstellingen van het fonds, kan deze niet worden nagestreefd als er geen mogelijkheid is om winst te maken.

    Er zijn 3 primaire structuren van onderlinge fondsen:

    # 1 - Beleggingsfondsen met open einde

    De meeste onderlinge fondsen hebben een open einde, waardoor beleggers de eenheden op elk moment kunnen kopen en verkopen tegen de NIW (Intrinsieke Waarde). Deze NIW van het hele fonds wordt berekend op basis van de prijs van de effecten die eigendom zijn van het fonds. Een dergelijk voordeel biedt de beleggers een buffer om hun rendement te verhogen tijdens bullish markten of relevante liquidaties tijdens woelige marktomstandigheden.

    # 2 - Beëindigde beleggingsfondsen

    Deze fondsen geven slechts één keer aandelen uit aan het publiek tijdens de beursintroductie. De aandelen zijn beursgenoteerd en aandelen kunnen alleen worden verkocht aan een andere belegger op de markt en niet aan het fonds. De prijs die beleggers voor hun investering kunnen verdienen, kan verschillen van de NAV en kan ofwel een 'Premium' of een 'Discount' van de NAV zijn.

    # 3 - Unitbeleggingsfondsen

    Deze trusts geven slechts eenmaal aandelen uit bij hun oprichting, waarbij ook de totale portefeuille ongewijzigd blijft. Ze hebben over het algemeen een beperkte levensduur, waarbij de beleggers op elk moment aandelen rechtstreeks uit het fonds kunnen terugkopen of ervoor kunnen kiezen om te wachten tot de beëindiging van de trust. Dergelijke fondsen beschikken niet over de diensten van een professionele fondsbeheerder.

    Bekijk ook de volgende artikelen voor een beter begrip -

    • Open-end versus close-end beleggingsfondsen 
    • Mutual Fund Analyst
    • Wat is een beleggingsfonds?

    Wat zijn hedgefondsen?

    Een hedgefonds is een investeringspool die verantwoordelijk is voor het privé verzamelen van fondsen met behulp van diverse en agressieve strategieën met als doel regelmatige en bovengemiddelde rendementen te behalen voor hun investeerders. De investeerders zijn minder in aantal, maar hebben een zeer gezonde basis. Beleggers komen over het algemeen uit de welvarende secties en hebben een zeer grote risicobereidheid om verliezen op te vangen, wat de volledige kapitaalinvestering kan belemmeren. Als instapcriterium vermeldt het Offer Memorandum van een hedgefonds de minimale investering die potentiële investeerders moeten doen en in de meeste gevallen is dit bedrag niet minder dan $ 10 miljoen.

    Het fonds wordt continu beheerd door een hedgefondsbeheerder die volledig verantwoordelijk is voor de normale werking en investeringsbeslissingen die een impact zullen hebben op de prestaties van het fonds. Hedgefondsen met Assets Under Management (AUM) van meer dan $ 100 miljoen moeten worden geregistreerd bij de Amerikaanse Securities and Exchange Commission. Bovendien zijn hedgefondsen niet verplicht om periodieke rapporten te maken onder de Securities Exchange Act van 1934.

    Laten we enkele van de belangrijke voordelen van deze fondsen bestuderen:

    # 1 - Bescherming tegen ondergang

    Hedgefondsen proberen de winsten en het kapitaalbedrag te beschermen tegen dalende markten door verschillende afdekkingsstrategieën te gebruiken. Ze kunnen profiteren van dalende marktprijzen:

    1. Gebruikmakend van tactieken zoals 'short selling' waarbij ze de effecten zullen verkopen met de belofte om ze op een later tijdstip terug te kopen
    2. Pas je aan de handelsstrategieën aan volgens de bestaande marktomstandigheden.
    3. Profiteren van de voordelen van een bredere activaspreiding en diversificatie

    Dus als een portefeuille bijvoorbeeld aandelen van een mediabedrijf en de cementsector omvat en de overheid enkele voordelen biedt aan de mediasector maar een extra heffing oplegt aan de cementsector, dan kunnen de voordelen in dergelijke gevallen de mogelijke dalingen in de cementsector.

    # 2 - Consistente prestaties

    Over het algemeen hebben beheerders geen enkele beperking met betrekking tot hun keuze van beleggingsstrategieën en beschikken ze over de mogelijkheid om in elke activaklasse of elk instrument te beleggen. De rol van de fondsbeheerder is om het kapitaal zo veel mogelijk te maximaliseren en niet boven een bepaald benchmarkniveau uit te stijgen en tevreden te zijn. Het gaat ook om hun individuele fondsen die in dit geval als aanjager zouden moeten werken.

    # 3 - Lage correlatie

    Het vermogen om winst te maken in volatiele marktomstandigheden stelt hen in staat om rendementen te genereren die weinig verband houden met traditionele beleggingen. Daarom is het niet essentieel dat als de markt daalt, de portefeuille verlies moet lijden en vice versa.

    # 4 - Voorzichtige besluitvorming

    Een van de unieke en verplichte criteria is dat de fondsbeheerder een van de grote investeerders in het fonds moet zijn, wat hen voorzichtig zal maken bij het overwegen van relevante investeringsbeslissingen.

    De populaire structuren van hedgefondsen zijn:

    1. Master-Feeder: misschien wel een van de meest populaire structuren, dit betreft het geld dat door de investeerders in de feeder wordt geïnvesteerd, die vervolgens wordt geconsolideerd naar het masterfonds. Vanuit dit masterfonds zal de fondsbeheerder verder investeren in de aankoop van diverse activa. Dit wordt gedaan om belastingvoordelen te behalen, aangezien de feeder investeerders van over de hele wereld zal toelaten. Structureel is het ook gemakkelijker te beheren en te rapporteren aan de investeerders.
    2. Stand-alone fondsen: dit zijn individuele fondsen waarbij alle investeringen door de investeerders worden gedaan en de fondsbeheerder de fondsen zelf van deze zelfstandige fondsen zal omleiden. Dergelijke fondsen krijgen over het algemeen geen belastingvoordelen, maar zijn relatief gemakkelijker te rapporteren.
    3. Fund of Funds: dit is een investeringsstrategie waarbij het ene fonds verder investeert in andere soorten fondsen met verschillende onderliggende activa in plaats van directe investeringen in aandelen en andere soorten effecten.

    Bovendien kunt u deze volgende artikelen bekijken voor een diepgaand begrip.

    • Hoe werkt een hedgefonds?
    • Risico's van hedgefondsen?

    Beleggingsfonds versus hedgefonds Infographics

    Belangrijkste verschillen

    1. Een beleggingsfonds is een beleggingsvehikel waarbij de fondsen worden geconsolideerd van verschillende beleggers die worden beheerd door een professionele fondsbeheerder voor het kopen van korfeffecten van de aandelenmarkt. Anderzijds zijn hedgefondsen een investeringsportefeuille waarbij slechts enkele gevestigde investeerders mogen bijdragen aan de aankoop van activa.
    2. Het doel van onderlinge fondsen is om een ​​rendement te bieden dat hoger is dan het risicovrije rendement dat door de markt wordt geboden, terwijl hedgefondsen streven naar een maximaal mogelijk rendement op de gedane investering.
    3. De beleggers in onderlinge fondsen zijn particuliere beleggers (gewone man) die hun beperkte beschikbare inkomen in deze fondsen omleiden in de hoop hun geld te laten groeien, terwijl degenen die in hedgefondsen beleggen over het algemeen HNI's of gevestigde individuen zijn met een grote risicobereidheid. Deze investeerders doen zeer grote investeringen en verlangen in korte tijd zeer hoge rendementen.
    4. Hoewel beide soorten fondsen worden beheerd door een professionele fondsbeheerder, heeft een beheerder van beleggingsfondsen geen substantieel belang in de werking van het fonds. Hedgefondsbeheerders hebben het mandaat om een ​​groot aandeel in het respectieve fonds te hebben om een ​​gelijk speelveld bij de beheerder te genereren en om beslissingen te voorkomen die schadelijk kunnen zijn voor het algemene belang van het fonds.
    5. Beleggingsfondsen worden strikt gereguleerd door de effectenbeursraad van het betreffende land, wat niet essentieel is in het geval van hedgefondsen.
    6. In termen van transparantie moeten onderlinge fondsen volledig voldoen in de vorm van jaarlijkse publicatie van jaarverslagen / balans naast de kwartaalprestaties van activa. Deze toelichtingen moeten openbaar worden gemaakt en de verklaring wordt naar alle beleggers gestuurd waarin de algemene prestaties worden vermeld. Hedgefondsen bieden de informatie alleen aan de beleggers aan zonder enige openbaarmaking van informatie.
    7. De beheervergoedingen voor onderlinge fondsen zijn afhankelijk van het percentage beheerd vermogen, terwijl voor hedgefondsen de vergoedingen zijn gebaseerd op de prestaties van de activa.
    8. Numeriek hebben beleggingsfondsen een groot aantal investeerders met elk een beperkte investering [zo laag als Rs.500 ($ 8,33)], terwijl hedgefondsen een klein aantal zeer grote investeringen per investeerder hebben [minimaal $ 10 miljoen investering].
    9. De aflossing van beleggingsfondsen is relatief gemakkelijker (open-end fondsen) uit te voeren, aangezien het bedrag aan fondsen relatief kleiner is en terwijl bij hedgefondsen de lock-in-periode lang is (doorgaans 3 jaar) waardoor de aflossing niet mogelijk. Vervolgens worden aflossingen in blokken gedaan en kan een bedrag van 100% niet worden afgelost.

    Vergelijkende tabel

    Basis voor vergelijking BeleggingsfondsenHedgefondsen
    BetekenisDeze fondsen bundelen de spaargelden van beleggers om tegen aantrekkelijke kosten een mandje met effecten uit de markt samen te stellen.Een portefeuille van investeringen waarbij weinig gevestigde investeerders geld bundelen om activa te kopen.
    InvesteerdersParticuliere beleggers met een beperkt besteedbaar inkomenVermogende particulieren en bedrijven met een grote risicobereidheid
    EigenarenMeerdere duizendenWeinig
    PrestatievergoedingenGebaseerd op het beheerde en in rekening gebrachte vermogen als percentagePrestatiegericht
    ManagementstijlMinder agressief en in lijn met doelstellingenErg agressief
    RegulatieGereguleerd door de beurs (bijvoorbeeld SEBI in India)Beperkte regelgeving
    TransparantieJaarverslagen en regelmatige informatieverschaffing over de prestaties van activaDe informatie wordt alleen aan investeerders aangeboden.
    Bijdrage fondsbeheerderGeen verplichte betrokkenheidEen aanzienlijke investering van persoonlijk geld

    Gevolgtrekking

    Beide fondsen zijn bekende investeringsvehikels die tot doel hebben de hoofdsom van buitenstaanders te verhogen met als doel geld te laten groeien. Het zijn het tempo en de strategieën van deze fondsen die het verschil maken bij het behalen van het rendement.

    Beleggingsfondsen zijn bedoeld voor particuliere beleggers die risico-avers zijn, maar die er de voorkeur aan geven dat hun geld gedurende een lange periode in een constant tempo groeit, terwijl hedgefondsen geloven in het optimaal benutten van de zeer grote investeringen van gevestigde beleggers. Deze investeerders willen maximaal mogelijke winsten behalen en zijn daarom bereid om gelijkwaardige risico's op te vangen.

    Hoewel de regelgeving en toelichtingen voor beide structuren verschillen, hangt het allemaal af van de beleggingsdoelstelling van de belegger en de hoeveelheid risico die ze bereid zijn te absorberen. De investeerder zal daarom zijn besluitvorming moeten structureren.