Banktarief versus Repo-tarief | Top 8 beste verschillen (met infographics)

Verschil tussen banktarief en repo-rente

Wat is banktarief?

Banktarief is het rentetarief dat een centrale bank in rekening brengt op de leningen en voorschotten aan een commerciële bank, zonder enig effect te verkopen of te kopen. Wanneer een bank een tekort aan geld heeft, kunnen ze doorgaans lenen bij de centrale bank op basis van het monetaire beleid van het land.

De leningen zijn meestal kortlopende leningen die slechts een dag of zelfs van de ene op de andere dag duren. Het banktarief is belangrijk omdat commerciële banken het gebruiken als basis voor wat ze hun klanten uiteindelijk in rekening brengen voor leningen.
Beleidsmakers gebruiken de bankrente om hen te helpen bij het reguleren van de economie. In feite is het een van de belangrijkste middelen die beleidsmakers gebruiken om economische veranderingen te bewerkstelligen.
Beleidsmakers kunnen de economie stimuleren door de bankrente te verlagen. Dit maakt leningen goedkoper, waardoor het lenen wordt aangemoedigd, wat de geldhoeveelheid vergroot en vervolgens leidt tot hogere uitgaven.
Wanneer beleidsmakers vrezen dat de economie te snel groeit, waardoor het risico op inflatie toeneemt, kunnen ze de bankrente verhogen. Het verhogen van de bankrente maakt leningen duurder. Dit verkleint de geldhoeveelheid en vermindert de uitgaven, wat op zijn beurt het risico op inflatie dempt.
Een ander belangrijk feit over de banktarieven is dat deze tarieven worden gebruikt als een maatstaf om het monetaire beleid van de economie te structureren. Zoals de centrale banken het deviezenaanbod controleren en beheren door de banktarieven te wijzigen. Wanneer het werkloosheidspercentage in een land stijgt, verlaagt de centrale bank van dat land het banktarief zodat commerciële banken leningen tegen goedkopere tarieven aan de individuen aanbieden. Merk op dat bij dergelijke uitleentransacties geen onderpand is betrokken.

Wat is een opslagtarief?

Repo- rente verwijst naar het tarief waartegen de centrale bank geld leent aan de commerciële banken in geval van een tekort aan middelen. Het wordt in feite gebruikt door de centrale bank om de inflatie onder controle te houden. Wanneer een commerciële bank het effect aan de Centrale Bank verkoopt om geld in te zamelen, beloven banken hetzelfde effect terug te kopen van de Centrale Bank op een vooraf bepaalde datum met rente tegen het tarief van REPO. Het is eigenlijk een terugkoopovereenkomst.

Beleidsmakers gebruiken dit op een vergelijkbare manier als bankrentes om de economie te reguleren.
Repo-rente is een van de componenten van het monetaire beleid van de centrale bank dat wordt gebruikt om de geldhoeveelheid, het inflatiepeil en de liquiditeit in het land te reguleren.
Tijdens hoge inflatie wordt getracht de geldhoeveelheid in de economie te verminderen. Hiervoor verhoogt de Centrale Bank de reporente, waardoor het voor bedrijven en industrieën duur wordt om geld te lenen. Dit vertraagt op zijn beurt de investeringen en vermindert de geldhoeveelheid in de economie. Als gevolg hiervan wordt de groei van de economie negatief beïnvloed. Dit helpt echter ook de inflatie te verlagen.
Aan de andere kant, wanneer de centrale bank geld in het systeem moet pompen, verlaagt ze de repo-rente, waardoor het voor bedrijven en de industrie goedkoper wordt om geld te lenen voor verschillende investeringsdoeleinden. Het vergroot ook de algemene geldhoeveelheid in de economie. Dit stimuleert uiteindelijk het groeitempo van de economie.

Banktarief versus Repo-tarief Infographics

Hier geven we u het 8 beste verschil tussen Bank Rate en Repo Rate

Banktarief versus repo-rente - overeenkomsten

Banktarief versus repo-rente wordt vastgesteld door de centrale bank.
Bank Rate vs Repo Rate wordt gebruikt om de cashflow in de markt te bewaken en te beheersen.

Banktarief versus reporente - belangrijkste verschillen

Het belangrijkste verschil tussen Bank Rate en Repo Rate is als volgt -

Betekenis: Banktarief wordt beschreven als een discontopercentage waartegen de Centrale Bank (RBI) leningen verstrekt aan commerciële banken en financiële instellingen. Repo-rente wordt omschreven als een tarief waartegen de Centrale Bank in geval van tekorten kortlopende leningen aan de commerciële bank verstrekt.
In rekening gebracht: het banktarief is het rentetarief dat door de apexbank door de commerciële banken wordt aangerekend voor het uitlenen van de lening, terwijl het repo-tarief het rentetarief is dat in rekening wordt gebracht op de terugkoop van effecten die door de commerciële banken worden verkocht.
Type bediende behoeften: Banktarieven worden gebruikt wanneer het geld nodig is voor langetermijndoeleinden, terwijl repo-tarieven worden gebruikt wanneer het geld nodig is voor kortetermijnbehoeften.
Terugkoopovereenkomst: in Repo Rate is de verkoop van effecten aan de centrale bank volgens een terugkoopovereenkomst, dat wil zeggen een overeenkomst om de effecten terug te kopen tegen een vooraf bepaalde rente en datum in de toekomst, terwijl er bij een banktarief geen terugkoopovereenkomst is ; alleen het geld wordt tegen een vaste rente uitgeleend aan banken en financiële tussenpersonen.
Collateral: geen zekerheden nodig om de apex bank als zekerheden moeten worden gegeven als gelden worden bijeengebracht door middel van de uitoefening van bank tarieven. Leningen in repo-rente worden echter pas aan de banken verstrekt nadat onderpand is verstrekt.
Rentevoet: het banktarief wordt gebruikt voor langetermijnfondsen, dus de rente is hoger dan de repo-rente. Repo-rente is lager dan het banktarief.

Bankkoers versus repo-koers Head to Head-verschil

Laten we nu eens kijken naar het verschil tussen Bank Rate en Repo Rate

Basis voor vergelijking	BANKKOERS	HERHAALTARIEF
Concept	Afgeschreven van leningen die door de centrale bank aan commerciële banken zijn verstrekt.	In rekening gebracht voor het terugkopen van de effecten die door de commerciële banken aan de centrale bank zijn verkocht.
Rente	Altijd hoger dan Repo-tarief	Lager dan het banktarief
Partijen die rechtstreeks betrokken zijn	Het heeft een direct effect op de leentarieven die aan de klant worden aangeboden, waardoor mensen geen gebruik kunnen maken van leningen en de algehele economische groei wordt geschaad.	Het wordt meestal afgehandeld door de banken en heeft geen directe gevolgen voor klanten.
Onderpand	Er is geen onderpand bij betrokken	Effecten, obligaties, overeenkomsten en onderpand zijn hierbij betrokken
Handelt met	Bank Rate speelt in op de financiële behoeften van commerciële banken op de lange termijn	Repo Rate richt zich op financiële behoeften op korte termijn.
Tijdsspanne	De looptijd van de lening onder de banktarief is over het algemeen langer dan 28 dagen.	Omdat het een kortlopende lening is, is de looptijd van de lening onder de repo 1 dag
Heraankoop overeenkomst	Hier wordt niet teruggekocht.	Hier bestaat een terugkoopovereenkomst.
Type gereedschap	Het fungeert als een instrument om de rentetarieven voor langlopende leningen in het land te bepalen.	Het fungeert als een monetair instrument om het liquiditeitspercentage in het banksysteem te bepalen en de inflatie te beheersen.

Gevolgtrekking

De centrale bank van het land is een topinstelling die gemachtigd is om de tarieven van Bank Rate en Repo Rate te wijzigen en te controleren. Bankrente en Repo-rente zijn de elementen van de monetaire beleidstarieven die worden gedefinieerd door de centrale bank van het land om de rentetarieven van de banken, de inflatie en de geldhoeveelheid in het land te beheersen. Normaal gesproken lenen banken geen geld van de centrale bank tegen “Bank Rate”. Ze nemen alleen hun toevlucht tot de centrale bank als er een ernstig tekort aan middelen is.
Bankrente is een latent wapen om de rentevoet te beheersen, die op zijn beurt de liquiditeit controleert. De Repo-rente is echter de hoogste beleidsrente die wordt opgelegd door de Centrale Bank en die fungeert als anker voor de rente.
Bankrente is nu slechts een fictief concept. Bijna geen enkele bank neemt zijn toevlucht tot leningen van de Centrale Bank tegen het banktarief. Het wordt gebruikt wanneer er een dreigend tekort aan middelen is en geeft een langetermijnvooruitzicht op de rentetarieven aan. Een repo-overeenkomst houdt ook in dat overheidseffecten als onderpand bij de Centrale Bank worden bewaard, die kunnen worden teruggekocht zodra de lening is terugbetaald. In India is de bankrente doorgaans 100 basispunten hoger dan de reporente.
Hoewel Bank Rate vs Repo Rate verschillen heeft, worden beide door de Centrale Bank gebruikt om de liquiditeit en inflatie in de markt te beheersen. Kortom, de centrale bank gebruikt deze twee krachtige instrumenten om het liquiditeitspercentage, de inflatie en de geldhoeveelheid op de markt te introduceren en te bewaken.