Wat is normatieve economie?
Normatieve economie is de mening van economen die ons vertellen wat ze denken. Het kan voor sommigen waar zijn en voor sommigen onwaar. En deze uitspraken genoemd onder normatieve economie zijn niet verifieerbaar. Ze kunnen ook niet worden getest.
Normatieve economie is slechts de dubbele afdeling van positieve economie; want zonder normatieve economie komt positieve economie gewoon niet goed. Hier is hoe.
Hoe is normatieve economie gerelateerd aan positieve economie?
Laten we zeggen dat een land zijn financiële beleid bepaalt. De autoriteiten praten met de experts en vroegen hen om een rapport over het huidige economische scenario van het land. Ze volgen het voorbeeld. Dan vragen de autoriteiten aan de experts / economen wat het land in de huidige situatie moet doen! De economen / experts nemen de tijd en geven hun suggesties en aanbevelingen. En de autoriteiten zijn het eens met de suggesties van de economen en zo komt het beleid tot stand.
In het bovenstaande scenario zou je zien dat er twee delen zijn. Het eerste deel gaat over “wat is”. En dan gaat het volgende deel helemaal over “wat kan zijn”. Het eerste deel is gebaseerd op positieve economie omdat er geen oordeel of meningen in het eerste deel zijn. Het tweede deel bestaat echter uit op suggesties gebaseerde verklaringen die puur gebaseerd zijn op de waarde en het begrip van collega-economen en hun oordelen.
Als een deel ontbreekt in het bovenstaande scenario, is het onmogelijk om beleid te maken. We hebben beide nodig, zelfs voor een bedrijf.
Als een bedrijf ziet dat zijn producten meer in de hogere markt worden verkocht, zal het proberen de verkoop zoveel mogelijk te stimuleren in de hogere markt.
Het eerste deel van het bedrijf is een puur informatieve, beschrijvende verklaring, wat betekent dat het gebaseerd is op positieve economie. Het laatste deel is volledig op waarde gebaseerd, waarvoor het bedrijf zijn producten in de hogere markt begint te verkopen en het is eigenlijk gebaseerd op normatieve economie.
Voorbeelden van normatieve economische uitspraken
Laten we dit begrijpen met voorbeelden uit de praktijk.
Normatieve economie Voorbeeld # 1
Positieve economie: de Amerikaanse regering moet de belastingen voor alle landgenoten verlagen.
Als we hier stoppen, zou het onvolledig zijn, omdat op basis hiervan geen concreet beleid kan worden gemaakt. Dus, wat hebben we nu nodig? We hebben een verklaring nodig onder normatieve economie die de verklaring onder positieve economie ondersteunt.
Normatieve economie: deze stap zal de koopkracht van alle burgers vergroten en ze zouden de economische groei van het land kunnen vergemakkelijken.
Normatieve economie Voorbeeld # 2
Normatieve economie: De economen van het VK zeiden dat het VK een kapitaalintensiever land zou zijn als het meer buitenlanders zou toestaan hun bedrijf op te bouwen.
Maar waarom noemden de economen van het VK de bovenstaande verklaring? Er is nog een andere verklaring voordat de economen dat zeiden. En het is een verklaring die onder positieve economie zal vallen.
Laten we eens kijken naar de verklaring onder positieve economie.
Positieve economie: naar verluidt is het percentage buitenlandse bedrijven in het VK vrij laag dan in de VS.
Zoals we al zeiden in de positieve economie, is het duidelijk geworden waarom economen van het VK zo'n verklaring hebben verteld.
Waarom helpen combinaties van positieve en normatieve economie beleidsmakers?
Positieve economie spreekt over feitelijke uitspraken en analyses. Deze verklaringen zijn ofwel gebeurd of zijn onderhevig aan verificatie. En normatieve economie, aan de andere kant, vertelt over wat de volgende stappen zouden zijn! Omdat de een het feit uitbeeldt en de ander verwoordt wat men in een bepaalde situatie zou moeten doen, helpen de combinaties van beide de beleidsmakers en planners.
Als we één enkele verklaring presenteren, heeft het geen zin. Als we het feit kennen, wat zouden we dan alleen met het feit doen? Als we alleen het oordeel presenteren, waarover we het oordeel vellen? Omdat positieve economie economen helpt om rechtstreeks in de statistieken te kijken, kunnen ze testen of dit voor alle situaties geldt. Zo ja, dan geven ze hun aanbevelingen. Zo niet, dan veranderen ze hun aanpak en doen ze andere suggesties. In beide gevallen wordt normatieve economie toegepast.
Het loon van de arbeiders is bijvoorbeeld $ 5 per uur. Dit is een verklaring van positieve economie. Als we nu zeggen dat het loon van de arbeiders meer dan $ 10 per uur zou moeten zijn; het zou een verklaring zijn onder normatieve economie. Als we beide uitspraken samenvatten, is het logisch waarom we het feit en het oordeel over het feit combineren.
