Auditprocedures

Wat zijn controleprocedures?

Auditprocedures zijn stappen die door auditors worden uitgevoerd om alle informatie te verkrijgen over de kwaliteit van de financiële gegevens die door het bedrijf worden verstrekt, waardoor ze een oordeel kunnen vormen over de financiële overzichten of ze een getrouw beeld geven van de financiële positie van de organisatie. Ze worden geïdentificeerd en toegepast in de planningsfase van de audit na het bepalen van de auditdoelstelling, reikwijdte, aanpak en risico.

Methoden voor auditprocedures

Tijdens het proces van de voorlopige beoordeling moet een auditor de hoeveelheid risico identificeren en vaststellen en dienovereenkomstig een auditplan opstellen. De auditplannen dienen deze stappen te definiëren, die door de auditor zullen worden toegepast om controle-informatie te verkrijgen.

Ze kunnen worden onderverdeeld in twee typen:

# 1 - Gegevensgerichte controlewerkzaamheden

Gegevensgerichte procedures zijn processen, stappen, tests die door auditors worden uitgevoerd en die overtuigend bewijs opleveren met betrekking tot de nauwkeurigheid, volledigheid, het bestaan, de openbaarmaking, de rechten of de waardering van activa / passiva, boekhouding of financiële overzichten. Om een ​​procedure af te ronden, dient de auditor voldoende controle-informatie te verzamelen zodat een andere bevoegde auditor, wanneer dezelfde procedure op dezelfde documenten toepast, dezelfde conclusie trekt. Het kan worden beschouwd als een volledige controle. De auditor gebruikt deze procedure meestal wanneer hij van mening is dat het auditgebied een hoge frequentie van risico's omvat.

# 2 - Analytische controlewerkzaamheden

Analytische procedures kunnen worden gedefinieerd als tests / studie / evaluaties van financiële informatie door analyse van plausibele relaties tussen zowel financiële als niet-financiële gegevens. In eenvoudige taal, bepaalde controles / tests uitgevoerd door auditors op basis van studie / kennis / cijfers van vorig jaar om de financiële overzichten te controleren en er een oordeel over te vormen. Afhankelijk van het auditgebied kan de analytische auditprocedure verschillen. De auditor kan bijvoorbeeld twee sets financiële overzichten van dezelfde entiteit over twee verschillende boekjaren vergelijken of kan soms de financiële gegevens van twee afzonderlijke entiteiten vergelijken om controle-informatie te verkrijgen.

Soorten controlewerkzaamheden

  • Inspectie - Inspectie is de meest gebruikte methode. In het kader hiervan controleert de auditor elke transactie / document aan de hand van schriftelijke stappen, procedures om de nauwkeurigheid te waarborgen.
  • Observatie - Bij deze controletechniek probeert de auditor gewoonlijk anderen te inspecteren die een bepaald proces uitvoeren / uitvoeren. Een auditor kan bijvoorbeeld de stappen zien die zijn gevolgd bij het verwerken van GRN tegen gekochte goederen.
  • Bevestiging - Dit type wordt toegepast om de juistheid van de financiële overzichten te waarborgen, hetzij uit interne bronnen binnen de gecontroleerde organisatie, hetzij uit externe bronnen.
  • Herberekening - Bij deze controlemethode kruist de auditor gewoonlijk de controlegegevens die door de cliënt worden gepresenteerd. Het wordt over het algemeen gebruikt bij het controleren van wiskundige nauwkeurigheid.
  • Herhaling - Met behulp van deze procedure voert de auditor het hele proces opnieuw uit dat door de klant wordt uitgevoerd om hiaten, auditbevindingen, enz. Te ontdekken.

Praktische voorbeelden van controlewerkzaamheden

  • De auditor kan het uitstaande klantensaldo evalueren door het opstellen van ouderdomsschema's van debiteuren enz. De auditor kan hetzelfde voor twee verschillende auditperioden vergelijken en op basis daarvan conclusies trekken. Alsof er geen verandering is in het kredietbeleid, geen significante verandering in de verkopen, het debiteurensaldo bijna hetzelfde zou moeten zijn, enz.
  • Verhoudingsanalyse: De auditor kan deze methode gebruiken omdat de auditor bij het controleren van het werkkapitaal de huidige verhouding van de verschillende verslagperiode kan vergelijken. Deze vergelijking van vlottende activa / kortlopende verplichtingen zou bijna hetzelfde moeten zijn, tenzij de organisatie haar beleid met betrekking tot een van de werkkapitaalposten heeft gewijzigd.
  • De auditor kan de uitgavenrekeningen voor personeelsbeloningen voor de verschillende boekhoudperioden controleren en vergelijken. Dit bedrag moet hetzelfde zijn of stijgen volgens een promotie- / incrementeel beleid. Als een accountant een andere reden voor stijging / daling vindt dan vanwege beleid of personeelsverloop, bestaat de kans dat frauduleuze betalingen worden verwerkt aan nepmedewerkers via het salarissysteem.
  • Kruiscontrole van eventuele uitgaven in overeenstemming met de hoeveelheid en het tarief en het matchen met de werkelijke cijfers. Stel dat 5 kg aardappelen van $ 25 / kg resulteert in 1 kg chips. De auditor moet controleren of de werkelijke uitgaven ongeveer $ 25 moeten bedragen voor het produceren van 1 kg chips.
  • Onderzoek een trendlijn van eventuele uitgaven. Dit bedrag moet variëren in overeenstemming met de productie. Als er geen overeenkomst is, bestaat de kans dat het management de uitgaven niet onmiddellijk correct herkent.

Voordelen

Enkele voordelen zijn:

  • Het helpt een auditor om sluitende en substantiële controle-informatie te verkrijgen voor het vormen van een oordeel over financiële overzichten.
  • Goed gedefinieerde procedures bepalen de hoeveelheid tijd en energie die moet worden ingezet om controle-informatie te vinden.
  • Vooraf vastgestelde procedures helpen een auditor om een ​​gedefinieerde reeks stappen te volgen die moeten worden gevolgd om controle-informatie te vinden.
  • Ze helpen en auditor ook bij het plannen van gebieden die moeten worden gefocust en bij het bepalen van het type auditprocedure dat goed moet worden toegepast.

Beperkingen

Ondanks verschillende controlewerkzaamheden die een auditor toepast, kan hij / zij niet concluderen of de opgestelde financiële overzichten een getrouw beeld geven. Een auditor geeft een oordeel weer dat altijd onderhevig is aan de inherente beperkingen van een audit, die als volgt worden beschreven:

  • Menselijke fouten: ondanks grondig onderzoek, bestaat de kans dat u een inadequate mening krijgt als gevolg van menselijke fouten en weglatingen. Omdat er altijd een persoon aanwezig is achter elke machine.
  • Ontbreken van duidelijke instructies in de boekhouding: controlestandaarden schrijven wel een reeks stappen voor die moeten worden gevolgd tijdens het uitvoeren van een controle, maar er zijn situaties die nog niet zijn gedefinieerd. De behandeling heeft in deze gevallen vermoedens nodig.
  • Bestaan ​​van managementfraude: Er kan een kans zijn op fraude bij het management op hoog niveau of door samenspanning van de groep werknemers. Aangezien de auditor een oordeel vormt op basis van gegevens die door de gecontroleerde worden gedeeld, is het mogelijk dat de gecontroleerde niet in staat is om dergelijke fraude op te sporen.
  • Oordelen: bij het opstellen van een financiële verklaring zijn er situaties waarin het management een oordeel moet vellen dat van de ene tot de andere kan verschillen. Met deze verandering in oordeelsvormingen is het mogelijk dat een auditor niet de exacte positie van dat bedrijf weergeeft.

Belangrijke punten

Met de verandering in de zakelijke omgeving, bedrijfsmodellen, moet de auditor zorgen voor veranderingen in vooraf gedefinieerde controlewerkzaamheden. Omdat met de verandering in de omgeving ook deze procedures achterhaald zijn. Met de toegenomen automatisering moet een auditor bijvoorbeeld controleprocedures implementeren waarbij hij rekening houdt met de betrokken computeromgeving. Een audit zonder een systeemaudit kan onvolledig zijn en kan resulteren in het vormen van een verkeerd auditoordeel.

Gevolgtrekking

Controleprocedures zijn een reeks stappen / processen / methoden die door een auditor worden toegepast om voldoende controle-informatie te verkrijgen om een ​​oordeel over de financiële overzichten te vormen, of ze het getrouw beeld geven van de financiële positie van de organisatie. Het is hoofdzakelijk van twee soorten: gegevensgerichte en cijferanalyse. Afhankelijk van de risicobeoordeling past de auditor controleprocedures toe. Deze helpen een auditor bij het plannen van een audit en investeert dienovereenkomstig tijd voor het verkrijgen van controle-informatie. Auditoordeel is nog steeds onderworpen aan de inherente beperkingen van een audit.