Inflatoire kloof

Wat is een inflatoire kloof?

Inflationary gap is een output gap, die het verschil aangeeft tussen het werkelijke bbp en het verwachte bbp bij de aanname van volledige werkgelegenheid in een gegeven economie.

Inflatiekloof = reëel of feitelijk bbp - verwacht bbp

Er zijn twee soorten bbp-hiaten of outputgaps. Terwijl de inflatoire kloof de ene is, is de recessie de andere. Een inflatiekloof kan worden opgevat als de maatstaf van een te grote totale vraag boven de totale potentiële vraag tijdens volledige werkgelegenheid. Een recessie-kloof is een economische toestand waarin het reële bbp wordt overtroffen door het potentiële bbp bij volledige werkgelegenheid.

John Maynard Keynes wordt geacht de moderne definitie van de inflatiekloof te hebben gebracht.

Onderdelen van de inflatoire kloof

Het is samengesteld uit twee factoren, namelijk het reële bruto binnenlands product en het verwachte bruto binnenlands product.

Als X het reële bbp is en Y het bbp met volledige werkgelegenheid, dan duidt X - Y de inflatiekloof aan. Om het reële bbp van een economie te bepalen, wordt met de volgende factoren rekening gehouden met korte beschrijvingen van het gebruik ervan:

• Overheidsuitgaven: het omvat overdrachten van sociale uitkeringen, alle openbare consumptie, inkomensoverdrachten, enz.
• Verbruiksuitgaven: Het omvat huishoudelijke vergunningen, vergunningen, de output van ondernemingen zonder rechtspersoonlijkheid, enz.
• Netto-uitvoer (uitvoer - invoer): Handelsoverschot als de uitvoer groter is dan de invoer, handelstekort als de invoer groter is dan de uitvoer.
• Investeringen: Commerciële uitgaven (incl. Uitrusting), exclusief ruil van activa, aankoop van financiële activa.

Opgemerkt moet worden dat tussenproducten en diensten niet worden meegeteld bij de vorming van het BBP.

Voorbeelden van inflatoire kloof en de bijbehorende grafiek

Hieronder volgen de voorbeelden van de inflatoire kloof.

U kunt deze Inflationary Gap Excel-sjabloon hier downloaden - Inflationary Gap Excel-sjabloon

Voorbeeld 1

Het reële bruto binnenlands product (bbp) van een economie in Afrika is $ 100 miljard. Het verwachte BBP is $ 92 miljard. Bepaal de aard en omvang van de output gap.

Oplossing

Het reële bbp overtrof het verwachte bbp; daarom is het een inflatoire kloof. Deze kloof kan ook worden berekend door het verwachte bbp af te trekken van het reële bbp van de economie.

• = $ 100 miljard - $ 92 miljard
• = $ 8 miljard

Er is dus sprake van een inflatoire kloof van $ 8 miljard in de economie.

Inflationary gap-grafiek

De x-as vertegenwoordigt het nationale inkomen, terwijl de y-as de uitgaven aangeeft.

Zoals duidelijk is, kruisen de blauwe lijnen de vraagcurve die overeenkomt met de nationale inkomens. Let op de rode lijn bovenop de blauwe lijn ($ 92 miljard). Dit is de lijn van volledige werkgelegenheid. Wanneer de totale vraag (in termen van nationaal inkomen) groter is dan de vraag onder volledige werkgelegenheidsvoorwaarde, wordt het inflatoire verschil veroorzaakt; in dit geval $ 8 miljard.

Merk op dat de totale vraag de totale vraag is naar alle eindproducten en diensten die in een economie worden geproduceerd.

Voorbeeld # 2

Een rijstproducerende economie levert elke dag een productie van 500 ton rijst op. Stel dat de totale vraag naar rijst 545 ton per dag is. Wat kan er worden gezegd over de inflatoire kloof in deze economie?

Oplossing:

Een inflatoire kloof in de gegeven economie is,

545 ton - 500 ton = 45 ton rijst per dag.

Dit komt doordat de economie haar middelen optimaal benut om een ​​output van 500 ton per dag te genereren. Aan de andere kant zorgt een grotere totale vraag naar rijst voor een output gap van 45 ton per dag. Door te werken aan fiscaal beleid is het mogelijk om de totale vraag te verlagen. De rijstproductie kan echter niet verder worden verbeterd als er een totale vraag is overbodig als gevolg van de volledige benutting van de hulpbronnen.

Voordelen

Hieronder staan ​​de voordelen van de inflatoire kloof.

• Het is een goede maatstaf om economisch beleid vorm te geven. Het is ook nuttig bij de kritische analyse van dit economische beleid (fiscaal en monetair).
• Als de middelen van een economie volledig worden ingezet als bijdrage aan het bbp, is elke signaalprijsstijging te wijten aan een overmatige vraag in de economie.
• Het vertelt dat de inflatie kan worden beheerst door de totale vraag te controleren.

Nadelen

• De overtollige kloof tussen het huidige inkomen, de lopende uitgaven en de huidige consumptie wordt genomen, terwijl overeenkomstige factoren die al in de economie zijn geproduceerd, in de analyse worden genegeerd.
• Inflatie is geen statisch proces. Het blijft veranderen met onwaarschijnlijke en wisselende mate. De studie van de inflatoire kloof is echter gebaseerd op een statisch karakter.
• De nalatigheid van de factormarkt bij het beïnvloeden van de inflatiekloof is een zwakte van het concept.

Belangrijke aandachtspunten

1. Het kan worden verminderd door de besparingen te vergroten, zodat de totale vraag wordt verminderd.
2. Wanneer de inflatoire kloof in het spel is, is het erg moeilijk om de productie te verhogen omdat alle middelen zijn gebruikt.
3. Als de overheidsuitgaven, die de belasting genereert, effectenemissies worden beteugeld, kan het inflatoire verschil worden verkleind.
4. Er moet aan worden herinnerd dat het samenvallen van het werkelijke inkomen en het volledige inkomen uit arbeid, zoals beschreven in het bovenstaande diagram, aanleiding geeft tot het ontbreken van een totale vraag, en dat er in deze situatie dus geen significante werkloosheid kan bestaan.
5. Banken en financiële instellingen spelen hun rol bij het reguleren van de inflatiekloof. Dit doen ze door de geldhoeveelheid in de economie te controleren.

Gevolgtrekking

De inflatiekloof is een outputgap, ook wel de BBP-gap genoemd, die werkt op basis van twee indicatoren: het reële en het verwachte bbp. Als de hoeveelheid uitgaven in welke economie dan ook boven het nationale inkomen uitkomt als gevolg van volledige werkgelegenheid, is er een inflatoire kloof.

Deflatoir fiscaal beleid is nuttig voor de regering bij het bestrijden van de inflatoire kloof die in een economie wordt veroorzaakt. Dit wordt bereikt door belastingen te verhogen of de uitgaven of schatkistuitgaven te verminderen. Zo wordt de hoeveelheid geld in omloop teruggebracht tot een gecontroleerd niveau. Dit soort maatregelen wordt aangeduid als een contrair fiscaal beleid.

Overheidsinstellingen en banken passen de rentetarieven aan om de geldcirculatie in de economie te beïnvloeden.

Tot op zekere hoogte, misschien aan de extreme kant, bevat het economisch beleid ook strikte bepalingen die lonen en middelen beperken. Het kan echter een extreme stap zijn die op de lange termijn de werking van de economie kan beïnvloeden. Het is essentieel om de onderliggende oorzaken van inflatie te begrijpen; soms is het goed om de binnenlandse productie te verhogen, soms is het raadzaam om de import te vergroten om aan de vraag te voldoen.