Periodiek voorraadsysteem (definitie, voorbeelden)

Definitie van periodiek inventarisatiesysteem

Periodiek voorraadsysteem wordt gedefinieerd als een voorraadwaarderingsmethode waarbij voorraden aan het einde van een specifieke periode fysiek worden geteld om de kostprijs van verkochte goederen te bepalen.

Dat betekent dat het eindvoorraadsaldo pas aan het einde van de periode wordt bijgewerkt, in tegenstelling tot een permanent voorraadsysteem waarbij voorraden regelmatig worden geteld.
"Algemeen aanvaarde boekhoudkundige" stelt bedrijven in staat om elk van de modellen te accepteren.
Het periodieke systeem kan worden gebruikt in kleine bedrijven en detailhandel waar de voorraadhoeveelheid over het algemeen hoog is, maar de waarde aan de lage kant. Op deze manier kunnen bedrijven tijd en middelen besparen.

Stappen betrokken bij het Periodiek Inventarisatie Systeem

Stap 1 - In dit systeem wordt de begin- en eindinventaris fysiek geteld in een bepaalde periode.

Stap 2 - Het bedrijf houdt ook rekening met de totale aankoop die in die periode voor voorraad is gedaan om erachter te komen 'Kosten van voor verkoop beschikbare goederen'.

Kosten van goederen die voor verkoop beschikbaar zijn = beginvoorraad + aankopen

Stap 3 - De kosten van verkochte goederen voor die periode zijn dus:

Kosten van verkochte goederen = kosten van voor verkoop beschikbare goederen - eindvoorraad.

Periodieke voorraadsysteemjournaalboekingen

Stel dat u een detailhandel runt, waarin uw bedrijf bijna elke dag voorraad moet kopen om uw dagelijkse zaken te runnen. Stel dat uw bedrijf het systeem voor periodieke inventarisatie heeft gebruikt voor het berekenen van de "kosten van verkochte goederen". Laten we nu zeggen dat uw bedrijf op een bepaalde dag 10 voorraadeenheden nodig heeft die elk $ 1 kosten en die in de huidige boekhoudperiode contant hebben gekocht. In totaal is de aankoop gemaakt van $ 10. Nu kan een deel van die inventaris "Eindproducten" worden en tussendoor worden verkocht, maar uw accountant hoeft zich daar geen zorgen over te maken. In een periodiek systeem wordt voor elke gekochte voorraad een 'aankooprekening' aangemaakt, wat een 'actief' is. Alle voorraadaankopen worden in dit account opgeslagen.

Periodieke voorraadsysteemjournaalboekingen voor hetzelfde zijn als volgt:

Hetzelfde als hierboven, laten we zeggen voor de boekhoudperiode, u kocht voorraad in totaal $ 100 (100 eenheden van $ 1 elk). Hieronder staan de journaalboekingen voor het periodiek voorraadsysteem -

Aan het einde van de boekhoudperiode moet u de werkelijke eindvoorraad van uw bedrijf en de 'kosten van verkochte goederen' achterhalen. Daarvoor zal zijn $ 100 in eerste instantie worden verschoven van Aankoopaccount naar Voorraadaccount. Deze aankooprekening kan worden beschouwd als een tijdelijke rekening om alle voorraadaankopen voor een bepaalde boekhoudperiode vast te houden.

Aan het einde van de boekhoudperiode staat hieronder het proces.

Voorbeelden van periodiek voorraadsysteem

Laten we dus zeggen dat in dit voorbeeld van een periodiek voorraadsysteem uw huidige voorraadrekening vanaf het begin van de periode $ 1.000 was, en aangezien aan het einde van een periode ook $ 100 aan die rekening werd toegevoegd. Het voorraadaccount zal nu $ 1100 bedragen. Dit wordt van jou. "Kosten van goederen die voor verkoop beschikbaar zijn."

Kosten van te koop aangeboden goederen = 1000 + 100 = $ 1100

Nu hebben we de definitieve "Kosten van voor verkoop beschikbare goederen" volgens onze boeken. Maar het bedrijf weet nog steeds niet hoeveel voorraad er tussen de periode is verkocht. Daarvoor controleert uw bedrijf aan het einde van de periode fysiek de inventaris. Laten we zeggen dat het einde van de voorraadtelling 1.050 eenheden is. Elke eenheid kost $ 1, dus de fysiek gecontroleerde eindvoorraad is $ 1.050. Dat betekent dat de fysieke voorraadtelling in overeenstemming moet worden gebracht met de voorraadrekeningen in boeken; we zullen $ 50 moeten verschuiven van voorraadrekening naar 'Kosten van verkochte goederen'.

We kunnen hetzelfde zeggen als onderstaande vergelijking:

Kosten van verkochte goederen = kosten van goederen die voor verkoop beschikbaar zijn - inventaris opmaken.

Hier kunt u zien dat we geen rekening hebben gehouden met "Werk in uitvoering", "Grondstof", enz. Omdat we de inventaris pas aan het einde van de periode fysiek tellen en die vervolgens in overeenstemming brengen met de inventaris die in de boeken is vastgelegd.

Verschil tussen periodiek en permanent voorraadsysteem

De voorraad wordt niet dagelijks bijgehouden voor het periodieke systeem, terwijl het in het eeuwigdurende systeem regelmatig fysiek wordt bijgehouden na elke transactie.
Een permanent systeem is een duurder en tijdrovender proces.
In een eeuwigdurend systeem is het aantal goederen beperkt, maar ze zijn van hoge waarde. In het periodieke systeem is het voorraadtelling aan de grotere kant met een lagere waarde per eenheidswaarde.
Bedrijven hebben aparte mankracht nodig voor het volgen van de voorraad in het permanente systeem, wat niet nodig is in het periodieke systeem, omdat dit af en toe gebeurt.
In een eeuwigdurend systeem kunnen voorraadhoeveelheid en toestand voor de hele periode bekend zijn, wat niet mogelijk is in het periodiek systeem.

Welke bedrijven gebruiken het Periodiek Inventarisatie Systeem?

Het periodieke inventarisatiesysteem is handig voor kleine bedrijven en detailhandelaren.
Bedrijven waar de voorraadhoeveelheid vrij hoog is maar de prijs per eenheid lager is.
Waar bedrijven deze dagelijkse routine niet kunnen stoppen om regelmatig de inventaris fysiek te inspecteren;

Voordelen

Omdat er tussen de periodes geen fysieke telling nodig is, is er dus minder mankracht nodig. Dat betekent dat het goedkoper is.
Regelmatig werk wordt pas aan het einde van de periode belemmerd door fysieke controle.
Hoeveelheid wordt fysiek geïnspecteerd aan het einde van de periode, en is dus betrouwbaar bij het verifiëren van de einde-periodeboekhouding.
Het is niet nodig om "Onderhanden werk", "grondstoffen" tussen de periodes te verifiëren;

Nadelen

Het zal geen informatie verstrekken over de kosten van verkochte goederen in de tussenliggende periode.
Aangezien er minimale informatie is tussen de periodes, kan er aan het einde een aanzienlijke aanpassing nodig zijn.
De kans op fraude is vrij groot.
Voor grote bedrijven is dit systeem niet geschikt.