Specifieke identificatiemethode in de boekhouding

Wat is de specifieke identificatiemethode?

Specifieke identificatiemethode is een van de boekhoudmethoden die worden gebruikt voor de waardering van de inventaris waarbij het spoor van elk item van de inventaris die in het bedrijf wordt gebruikt, wordt bijgehouden, vanaf het moment dat een dergelijke inventaris in het bedrijf komt tot het moment dat deze ophoudt bedrijf, samen met het toewijzen van de kosten aan elk van deze items afzonderlijk in plaats van ze samen te groeperen.

De bedrijven die zich bezighouden met hoogwaardige artikelen zoals sieraden, handwerk, enz., Gebruiken deze methode voornamelijk omdat er een register wordt bijgehouden van elk van deze artikelen met een hoge waarde.

Voorbeeld van een specifieke identificatiemethode in de boekhouding

Bedrijf Y ltd. houdt zich bezig met het verhandelen van de verschillende pennen op de markt. In augustus 2019 hebben de volgende transacties plaatsgevonden in het bedrijf.

U kunt deze specifieke identificatiemethode Excel-sjabloon hier downloaden - Specifieke identificatiemethode Excel-sjabloon

In augustus 2019 werden in totaal 1.100 eenheden verkocht door het bedrijf. Van de totale verkochte voorraad zijn 400 eenheden uitverkocht op 1-aug-2019; 200 eenheden van de aankopen gedaan op 8-aug-19; 200 eenheden van de aankopen gedaan op 22-aug-19; de rest 300 eenheden uit aankopen gedaan op 31-aug-19.

Bereken de waarde van de eindvoorraad van het bedrijf eind augustus 2019 en de verkochte goederen in augustus 2019.

Oplossing

Berekening van de eindvoorraad eind augustus 2019;

Dus de waarde van de eindvoorraad aan het einde van augustus 2019 is $ 2.420.

Berekening van de kosten van verkochte goederen voor augustus 2019;

De waarde van de kosten van verkochte goederen voor augustus 2019 is dus $ 1.315.

Voordelen

Het eerste en belangrijkste voordeel van het gebruik van de specifieke identificatiemethode is dat het het bedrijf helpt bij het bijhouden van elk item van de inventaris dat in het bedrijf wordt gebruikt vanaf het moment dat dergelijke inventaris in het bedrijf komt tot het moment dat het failliet gaat.
Met behulp van de specifieke identificatie worden de kosten van de methode toegewezen aan elk artikel dat in het bedrijf afzonderlijk wordt gebruikt. Terwijl in de LIFO-inventaris en FIFO-methoden, de kosten worden toegewezen aan de inventaris door ze te groeperen op basis van gespecificeerde criteria. Het zorgt voor een hoge mate van nauwkeurigheid bij de waardering van de eindvoorraad aan het einde van een bepaalde periode en bij de waardering van de kostprijs van goederen die tijdens de periode worden verkocht.

Nadelen

Omdat het elk item van de inventaris bijhoudt dat in het bedrijf wordt gebruikt, vanaf het moment dat een dergelijke inventaris in het bedrijf komt tot het moment dat het failliet gaat, is het veel moeite en tijd vereist van de persoon die verantwoordelijk is voor het bijhouden van dergelijke informatie.
In het geval dat de specifieke identificatiemethode door de bedrijven wordt gebruikt, kan in die situaties het netto-inkomen van het bedrijf gemakkelijk worden gemanipuleerd door het management van het bedrijf.
Net als in het bedrijf met een groot aantal transacties, is het moeilijk om de gekochte producten te identificeren, daarom wordt deze methode zelden gebruikt. Het is beperkt tot bedrijven die zich bezighouden met hoogwaardige artikelen.

Belangrijke punten

Volgens deze methode wordt elk item dat tijdens de periode wordt verkocht en elk item dat overblijft als onderdeel van de voorraad van het bedrijf geïdentificeerd en afzonderlijk aan de kosten toegewezen. Daarna worden de kosten van de specifieke items die door het bedrijf tijdens een periode worden verkocht, opgenomen in de kosten van de goederen die tijdens die bepaalde periode worden verkocht en de kosten van de items die aan het einde van de inventaris van het bedrijf overblijven. wordt opgenomen als de eindvoorraad van het bedrijf voor die periode.
De bedrijven die zich bezighouden met hoogwaardige artikelen zoals sieraden, handwerk enz. Gebruiken voornamelijk de specifieke identificatiemethode, aangezien deze een register bijhoudt van elk van deze artikelen met een hoge waarde.

Gevolgtrekking

Specifieke identificatiemethode is een van de essentiële voorraadwaarderingsconcepten in de boekhouding, waarbij elk voorraadartikel en de bijbehorende kosten worden bijgehouden om de kritieke items te identificeren, zoals de kosten van verkochte goederen, het begin van de voorraad en het beëindigen van de voorraad. Het is niet het geval in de bedrijven waar de FIFO (First in first out), LIFO (Last in first out) of enige andere methode voor de waardering van voorraad wordt gebruikt, aangezien die methoden de verschillende items groeperen op basis van bepaalde gespecificeerde criteria .