Verschil tussen obligatie en lening
Het belangrijkste verschil tussen obligaties en lening is dat obligaties de schuldinstrumenten zijn die door het bedrijf zijn uitgegeven voor het aantrekken van de fondsen die zeer verhandelbaar zijn op de markt, dwz een persoon die de obligatie aanhoudt, kan deze op de markt verkopen zonder te wachten op de vervaldatum, terwijl, lening is een overeenkomst tussen de twee partijen waarbij een persoon het geld leent van een andere persoon die over het algemeen niet op de markt verhandelbaar zijn.
De termen obligatie en lening zijn aan elkaar gerelateerd; ze zijn echter niet hetzelfde en hebben specifieke kernverschillen. Beide zijn schulden. Een obligatie is een soort lening die door grote entiteiten of de bedrijven of de regeringen zal worden gebruikt om kapitaal aan te trekken, dat ze nodig hebben voor het runnen van hun bedrijf, en het wordt gedaan door IOU's aan het publiek te verkopen.
Wat is een lening?
Een lening is een schuld waarin een geldschieter het geld zal uitlenen en een lener het geld zal lenen. Er zal een specifieke termijn worden vastgesteld voor de terugbetaling van het schuldgeld, dat zowel het rentebedrag als de hoofdsom omvat die door de lener van die geldgever is geleend. Dit hoofdbedrag wordt meestal regelmatig in termijnen betaald. Als elke termijn een vergelijkbaar bedrag is, wordt dit een lijfrente genoemd.
Wat is Bond?
Obligaties worden gewoonlijk de vastrentende effecten genoemd en zijn een van de drie belangrijkste activaklassen waarmee individuele beleggers gewoonlijk het meest vertrouwd zijn, samen met aandelen (dwz aandelen) en kasequivalenten. Veel staats- en bedrijfsobligaties worden openbaar verhandeld; andere worden alleen over-the-counter (dwz OTC) of privé tussen de geldgever en de lener verhandeld.
Infographics van obligaties versus leningen
Kritieke verschillen tussen obligatie en lening
- Het belangrijkste verschil is dat een obligatie in hoge mate verhandelbaar is. Als u een obligatie koopt, is er meestal een marktplaats waar u deze kunt verhandelen. Het betekent dat u de obligatie zelfs kunt verkopen, in plaats van te wachten op het einde van de dertig jaar. In de praktijk kopen mensen obligaties wanneer ze op die manier hun portefeuille willen vergroten. Leningen zijn meestal overeenkomsten tussen leners en de banken. Leningen zijn doorgaans niet verhandelbaar en de bank zal verplicht zijn om de hele looptijd van de lening af te wachten.
- In het geval van aflossingen worden obligaties meestal pas volledig terugbetaald op de vervaldag van de obligatie - bijvoorbeeld 10, 20 of 30 jaar. Banken verwachten wellicht dat zowel de hoofdsom als de rente tijdens de aflossingsperiode met regelmatige tussenpozen worden terugbetaald.
- De rentetarieven op staatsobligaties zijn over het algemeen lager. De Amerikaanse en Britse staatsobligaties worden wellicht als een laag risico beschouwd. Aan de andere kant zullen onderhandse leningen op ongedekte schulden waarschijnlijk een hogere rente opleveren. Bedrijfsobligaties bevinden zich meestal ergens tussenin - afhankelijk van de reputatie van het bedrijf.
- De uitgifte van obligaties geeft de bedrijven aanzienlijk meer vrijheid om te opereren zoals zij dat nodig achten, omdat het hen bevrijdt van de beperkingen die vaak verbonden zijn aan de leningen die door de banken worden uitgeleend. Bedenk bijvoorbeeld dat kredietverstrekkers of schuldeisers vaak van bedrijven verlangen dat ze akkoord gaan met een verscheidenheid aan beperkingen, zoals niet meer schulden uitgeven of geen bedrijfsovernames doen totdat hun leningen volledig zijn terugbetaald.
- De rente die de bedrijven aan de obligatiebeleggers betalen, is vaak lager dan de rente die ze zouden moeten betalen om de lening van de bank te krijgen.
- Obligaties die op de markt worden verhandeld, hebben een kredietrating, die wordt uitgegeven door de kredietbeoordelaars, die begint van investment grade tot speculative grade, waarbij obligaties van beleggingskwaliteit worden beschouwd als obligaties met een laag risico en meestal een laag rendement hebben. Speculatieve obligaties daarentegen worden als risicovoller beschouwd en daarom worden ze tegen hogere opbrengsten verhandeld om de beleggers te compenseren voor de risicopremie. Integendeel, Lening heeft een dergelijk concept niet; in plaats daarvan wordt de kredietwaardigheid gecontroleerd door de schuldeiser.
Vergelijkende tabel
| Basis - Obligatie versus lening | Bond | Lening | ||
| Definitie | Het is een soort schuldinstrument. Het is een manier voor de overheid of een bedrijf om geld in te zamelen door in feite IOU's te verkopen - met jaarlijkse rentebetalingen. | Een lening is ook een ander soort schuldinstrument, verstrekt door een bank die veelal privé is met een variabele rente. | ||
| Rentetarieven | Het rendement op staatsobligaties is waarschijnlijk laag en is een veiligere belegging. | In vergelijking met Bond zijn de rentetarieven voor leningen in de meeste gevallen hoger, en in het geval dat het een ongedekte lening is, zou de rentevoet veel hoger zijn. | ||
| Bronplaats | Obligaties kunnen op obligatiemarkten worden verkocht aan financiële / openbare instellingen. | Leningen worden meestal door de banken gesanctioneerd. | ||
| Eigendom | Overheden of bedrijven verkopen doorgaans obligaties. | Bedrijven of particulieren lenen ze. | ||
| Type rentetarief | Rentetarieven op obligaties kunnen vast of variabel zijn, of er kan ook geen rente zijn, zoals in het geval van nulcouponobligaties, die worden uitgegeven met een korting ten opzichte van de nominale waarde. Het verschil wordt als rente beschouwd en wordt pro rata geboekt. | Rentetarieven op leningen zijn ofwel vaste rentetarieven ofwel variabele rentetarieven die zijn gekoppeld aan de basisrente. | ||
| Handel | Obligaties die worden verkocht en gekocht op de obligatiemarkten en obligatiekoersen kunnen op en neer bewegen zoals de aandelenkoersen. | Leningen worden doorgaans gefixeerd bij de bank die ze moet uitlenen. | ||
| Voorbeelden | Amerikaanse staatsobligaties met een looptijd van 10 jaar, door hypotheek gedekte effecten (MBS), door activa gedekte effecten (ABS), enz .; | Termijnleningen, variabele bankleningen, contant krediet, etc. |
Gevolgtrekking
Leningen zijn een soort schuld waarbij een geldschieter het geld leent en een lener het geld leent. Er wordt een specifiek tijdstip vastgesteld voor de terugbetaling van het schuldgeld, dat de rente en de hoofdsom omvat die door de onderneming of een individuele lener van de kredietgever zijn geleend; een obligatie is daarentegen een soort lening die ook wel schuldzekerheid wordt genoemd. In het geval van obligaties is het publiek de schuldeiser of de geldschieter, en grote bedrijven of de overheid zijn meestal de leners.
Leningen zijn doorgaans niet verhandelbaar, zoals eerder vermeld, terwijl obligaties wel een markt hebben waar ze kunnen worden verhandeld voordat de obligaties vervallen.
